تأثیر روشهای مختلف مدیریت تلفیقی علفهای هرز بر کارآیی مصرف نور چغندرقند و گونه های مختلف علف هرز در شرایط مشهد (Beta vulgaris)

برای بررسی اثر روشهای مختلف مدیریت تلفیقی علفهایهرز بر کارایی مصرف نور چغندرقند و گونه های مختلف علف هرز، این مطالعه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 88-1387 انجام شد. تیمارهای تلفیقی مورد بررسی در 13 سطح و شامل - علفکش متامیترون + علفکش فن مدیفام، متامیترون + فن مدیفام + تناوب، متامیترون + کولتیواسیون بین ردیف، متامیترون + کولتیواسیون بین ردیف + تناوب، دیسک + فنمدیفام، دیسک + فنمدیفام + تناوب، دیسک + کوالتیواسیون بین ردیف، دیسک+کوالتیواسیون بین ردیف + تناوب، گیاه پوششی + فن مدیفام، گیاه پوششی + کولتیواسیون بین ردیف، فن مدیفام + وجین، وجین و شاهد (بدون کنترل) بود. نمونه برداری توسط دستگاه تشعشع سنج، بعد از سبز شدن گیاهان در فاصله 15 روز، صورت گرفت. نتایج نشان داد که در بین تیمارهای مختلف، بیشترین تفاوت بین سطح برگ چغندرقند و علفهای هرز در تیمارهای وجین، وجین + فن مدیفام، دیسک + فن مدیفام و دیسک + فن مدیفام + تناوب دیده شد. کمترین تفاوت نیز در تیمارهای شاهد و متامیترون + فن مدیفام به دست آمد. بیشترین و کمترین تجمع ماده خشک در 140 روز پس از کاشت در تیمار وجین و شاهد به دست آمد. از بین گونه های مختلف، چهار گونه سوروف، تاج خروس، تاجریزی سیاه و سلمه تره بیشترین سهم سطح برگ نسبی را به خود اختصاص دادند. براساس شیب خط رگرسیونی برازش یافته بین مقدار تشعشع جذب شده تجمعی و مقادیر ماده خشک در طی فصل رشد، کارایی مصرف نور چغندرقند 1/21 گرم بر مگاژول به دست آمد. در بین علفهای هرز نیز بیشترین میزان کارایی مصرف نور در سوروف ( 0/73 گرم بر مگاژول) دیده شد. در تیمار شاهد کارایی مصرف نور چغندرقند کاهش یافت (0/33 گرم بر مگاژول) اما کارایی مصرف نور در گیاه سوروف افزایش یافت (1/80 گرم بر مگاژول). بیشترین و کمترین کارایی مصرف نور چغندرقند در تیمارهای وجین و شاهد به ترتیب با 2/00 و 0/33 گرم بر مگاژول بدست آمد.